باسمه تعالی
جایگاه رستاخیز در اشعار شاعران ایران
چکیده :
اعتقاد به قیامت و معاد در قلوب انسانها عشق و شور می آفریند و انگیزه ای جهت تهذیب نفس و تلاش و کوشش برای کسب صفات حسنه و حمیده و عالیه ی انسانی خواهد بود. بیشتر شرارت ها و گرفتاری های انسان روی گردانی از جهان آخرت و سست اندیشی نسبت به روز رستاخیز است. اکثر امراض عصبی و بیماریهای روانی ناشی از بی اعتقادی به نشر و حشر انسانهاست. هنگامی که دلها نشیمن گاه شیاطین نفس گردند و زخارف زندگی دنیوی چشم های انسانها را خیره سازد و زرق و برق دنیای زودگذر زندگی آنان را شیفته و شیدای خود سازد ناگزیر از روز جزا غافل مانده، زندگی اخروی فراموش می شود.
انسانی که پیرو قرآن است خود را در پیشگاه مقدّس مسؤول و موظّف می شناسد و اعتقاد دارد که تمام اعمال نیک و بد آشکار و پنهان، آنچه در سینۀ انسانهاست و اسرار نهان در یوم المشهود مکشوف و پیدا
می گردند که آیه ی شریفۀ 9 سورۀ طارق « یَومَ تُبلَی السَّرائِرُ ، روزی که پرده کنار و اسرار هر انسان فاش شود» دلیل این سخن است. هنگامی که انسان به جهان دیگر منتقل شد، حیات ابدیش آغاز می گردد و نتایج کارهایش را علاوه بر آنچه در دنیا مشاهده کرده، در روز جزا نیز خواهد دید.
انسان مؤمن به حقایق قرآن به این باور می رسد که در آن یوم الموعود که تنها حق است که از لحظۀ فرا رسیدنش آگاه است، در محکمۀ عدل الهی حضور می یابد و پروندۀ عملش در پیش رویش گشوده
می شود، منشوری که تمام کارهای روا و ناروای او در سراسر زندگیش در آن نگاشته شده است.
شاعران مؤمن و معتقد ایران با توجّه به قرآن و احادیث از واژه های گوناگون رستاخیز بهره ها جسته و در اشعار خود انسانها را ارشاد نموده و هشدارها داده اند. آنان از روز حشر و نشر به زبان شعر با بشارت و انذار سخن رانده و چشم دل آنان را با شعله ی شعر هشیار و روشن ساخته اند.
من ا... التّوفیق
زهرا خلفی ـ عضو هیأت علمی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
:: موضوعات مرتبط:
مقالات ،
جایگاه رستاخیز در اشعار شاعران ایران،
،